ریکاردو در سال ۱۹۹۴ از رویای فیلمساز شدن دست کشید و در بیست و چهار سالگی به نوعی سرنوشت خود را پذیرفته بود، اینکه در این جامعه مصرفگرا تنها یک شهروند ساده و ناشناس باشد و هرگز هنرمند نخواهد شد. اما به زودی یک تماس تلفنی اشتیاق هنری او را بار دیگر زنده میکند و…
اولین دیدگاه را شما ثبت کنید!